Wyjątkowo Zwięzły Słownik Terminów Plastycznych dot. Malarstwa (litera u)

W tak niszowej branży jaką są sztuki plastyczne, nie trzeba się bardzo dobrze orientować, żeby robić spore wrażenie na swoich znajomych. Wystarczy chwilka czasu, żeby dało się coś i o sztuce ciekawie powiedzieć przy kawie. Tak naprawdę wystarczy na wiele okazji tyle co w tym słowniku. Nawet, żeby zaskoczyć prawie każdego przewodnika w prawie każdym mieście czy muzeum. Pomoże też osobom zainteresowanym bardziej poważnie tym, żeby swobodniej poruszać się po terminologii związanej z plastyką. Serdecznie zachęcam do przeglądnięcia tego krótkiego słownika o malarstwie, a potem do powrotów.

RK

• A /10+5
• B /4
• C /4
• D /3
• E /7
• F /5
• G /1
• H /3
• I /4
• J /1
• K /11
• L /4
• M /6
• N /2
• O /1
• P /15
• Q /1
• R /7
• S /11
• Ś /1+2
• T /3+9
• U /1
• W /4+3
• Z /1

Krótka i żartobliwa prezentacja wyjaśnionych w słowniku pojęć na literę u:

Ultramaryna zdobi niejedną szatę, niejedno niebo, niejedne tęczówki, niejeden kwiatek na niejednym obrazie.

litery słownikapowrót na stronę startową witryny

litery słownikapowrót na stronę startową witryny

W sumie, cały Wyjątkowo Zwięzły Słownik Terminów Plastycznych aktualnie zawiera 107 zwięźle wyjaśnionych pojęć plastycznych.

Dla pasjonatów: z Historii koloru coś na literę u

„Upodobanie romantyków niemieckich do średniowiecza ma jednak charakter nie tyle religijny, co estetyczny. Równocześnie bowiem marzyło im się stworzenie czegoś w rodzaju nowej religii i nowej symboliki opartej na Naturze i Sztuce. Włączali w tu również symbolikę kolorów, która ich fascynowała; dawali jej interpretacje arbitralne, czasem mistyczne, czasem kosmiczno-przyrodnicze. Powstaje w tym czasie wśród poetów i malarzy prąd, który można by nazwać mitologią pejzażu (...). To zaabsorbowanie pejzażem u progu XIX w. ma swój odpowiednik w Anglii, ale o innym charakterze. Zamiłowanie Anglików do przyrody i rodzimego krajobrazu rzpoczęło się jeszcze wcześniej i nie miało zupełnie zabarwienia metaficznego, lecz trzeźwe i ziemskie” (M. Rzepińska, Historia koloru, Warszawa 2009, s. 479).

Bibliografia:

• Levey M., Od Giotta do Cézanne'a, Warszawa 1972;
• Rzepińska M., Siedem wieków malarstwa europejskiego, Wrocław 1988;
• Rzepińska M., Historia koloru, Warszawa 2009;
• Słownik języka polskiego PWN, Warszawa 1996;
• Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa 2002;
• Ślesiński W., Techniki malarskie spoiwa organiczne, Warszawa 1984;
• Ślesiński W., Techniki malarskie spoiwa mineralne, Warszawa 1983;
• praca zbiorowa, Techniki wielkich mistrzów malarstwa, Warszawa 2006;
• moje własne notatki z wykładów na ASP w Krakowie.

Podana tu literatura przedmiotu dotyczy całego słownika.