Zaświadczenie z UW

Po latach (2020) mogę powiedzieć, że cały czas dużo pamiętam z tamtych warsztatów (pamiętam ludzi, miejsca, atmosferę, i jeszcze więcej):

Było to nie do przecenienia doświadczenie relacji i innego rodzaju podejścia do pomagania. Dobrze pamiętam warsztaty z pisania bajek terapeutycznych. Niezwykle cenię sobie wykłady z psychologii, które potwierdziły moje własne intuicje na temat zdrowia psychicznego. Naprawdę jest mi przykro, nawet po tak długim czasie, że musiałam zrezygnować, choć do dziś uważam, że podjęłam słuszną decyzję. Okazuje się, że dosłownie tak mi się życie układa, że tylko tyle udało mi się z pomocą łaski Bożej przezwyciężyć, że różne nieszczęścia spadają na mnie w dużo mniejszym stopniu, niż spadały na innych, o których wiem, że też spadały na nich nieszczęścia. To czego doświadczam w moim życiu na przestrzeni większej ilości lat z całą pewnością można więc określić jako: różne (większe i mniejsze) kłopoty, ale nieszczęść wygląda na to, że jest ciut mniej.